Skip to main content

Η «γαλλική άνοιξη»

του Νίκου Σμυρναίου

Αν μια χώρα συμβολίζει άριστα το οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό αδιέξοδο της Ευρώπης, αυτή είναι η Γαλλία. Όμως σήμερα ένα αυθόρμητο κοινωνικό κίνημα ξεκινάει από τα κάτω συμπαρασύροντας συνδικάτα και κόμματα. Η «γαλλική άνοιξη», που δεν έλαβε χώρα το 2012, είναι γεγονός. Ένα χρόνο πριν από τις προεδρικές εκλογές, το ζητούμενο είναι πλέον το κατά πόσο η μαζική αντίσταση στην απορρύθμιση των εργασιακών και το κίνημα των πλατειών θα καταφέρει να αλλάξει τους πολιτικούς συσχετισμούς.

Ο «πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία»

Στη Γαλλία, όπως και σε όλη την ΕΕ, η παραίτηση της σοσιαλδημοκρατίας από την υπεράσπιση του κόσμου της εργασίας και η αδυναμία της Αριστεράς να προτάξει μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση, έχει δημιουργήσει ένα πολιτικό κενό αντιπροσώπευσης των μεσαίων και λαϊκών στρωμάτων. Το κενό αυτό καλύπτεται πλέον από τη λαϊκιστική και ξενοφοβική δεξιά της Μαρίν Λεπέν. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις του Παρισιού επιδείνωσαν την ήδη τεταμένη ατμόσφαιρα και φανέρωσαν βαθιά ρήγματα στο εσωτερικό της γαλλικής κοινωνίας.

Η κυβέρνηση των «σοσιαλιστών» – υπό τις επευφημίες της δεξιάς – με δικαιολογία τον «πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία» πέρασε τα πιο αντιδραστικά μέτρα των τελευταίων δεκαετιών: μονιμοποίηση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης με αυξημένες εξουσίες για τις δυνάμεις καταστολής, περιορισμό ατομικών και συλλογικών ελευθεριών, γενικευμένη παρακολούθηση του διαδικτύου κλπ. Το ίδιο συνέβη και στο προσφυγικό, όπου η Γαλλία συντάχθηκε ουσιαστικά με τη σκληρή γραμμή των χωρών του Βίζεγκραντ.

Λιτότητα και νεοφιλελεύθερες απορυθμίσεις

Στο οικονομικό μέτωπο, μετά από τέσσερα σχεδόν χρόνια στην εξουσία, ο Ολάντ και η κυβέρνηση του έχουν ενδώσει σε όλες τις επιταγές του μεγάλου κεφαλαίου. Οι νεοφιλελεύθερες απορυθμίσεις ακολουθούν η μία την άλλη: σκληρή λιτότητα και μειώσεις προσωπικού στο δημόσιο τομέα, άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, άνοιγμα επιχειρήσεων τις Κυριακές, μαζικές φοροαπαλλαγές και μείωση εργοδοτικών εισφορών ύψους 40 δις.

Όμως η συνταγή τρόικας λάιτ που εφαρμόζεται δεν έχει καταφέρει να μειώσει ούτε την ανεργία, που παραμένει πάνω από το 10% του ενεργού πληθυσμού, ούτε το χρέος, ούτε βέβαια έχει βελτιώσει στο παραμικρό τις συνθήκες ζωής των εργαζομένων. Οι ρυθμοί ανάπτυξης είναι αναιμικοί, η αποβιομηχανοποίηση της χώρας συνεχίζεται, οι επενδύσεις στάσιμες και η αγοραστική δύναμη των Γάλλων μειώνεται συνεχώς.

Loi travail, η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι

Μέχρι σήμερα τα μέτρα λιτότητας πέρναγαν με ελάχιστο κόστος για την κυβέρνηση: κάποιες σποραδικές απεργίες, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και διαφοροποιήσεις βουλευτών κάμφθηκαν με προεδρικά διατάγματα και μηντιακή προπαγάνδα. Οι αντίπαλοι του Ολάντ μέσα στο κόμμα, οι δυνάμεις της αριστεράς και τα συνδικάτα δεν κατάφεραν μέχρι τώρα ούτε να κινητοποιήσουν τον κόσμο, ούτε να βρουν μια ελάχιστη βάση συμφωνίας μεταξύ τους.

Το προσχέδιο του νόμου για τα εργασιακά (Loi travail) όμως έμελλε να γίνει η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι με τη συσσωρευμένη οργή των Γάλλων. Αντιγράφοντας λέξη προς λέξη τις προτάσεις των εργοδοτών, το νομοσχέδιο περιλαμβάνει διευκόλυνση των απολύσεων, καταρράκωση του δικτύου προστασίας των εργαζομένων και αύξηση του νόμιμου χρόνου εργασίας. Τα ανακλαστικά των κοινωνικών δυνάμεων λειτούργησαν αμέσως, γιατί όλοι κατάλαβαν τι θα σημάνει ο νόμος αυτός για τον κόσμο της εργασίας.

Το πολιτικό μάρκετινγκ στην υπηρεσία του κινήματος

Όμως η αντίδραση δεν ήρθε από εκεί που θα την περίμενε κανείς. 48 μόλις ώρες μετά την πρώτη διαρροή του νομοσχεδίου στον Τύπο στις 17 Φεβρουαρίου, μια ομάδα πολιτών έστησε έναν ιστότοπο ο οποίος εξηγεί με απλά λόγια τα μέτρα και τις επιπτώσεις τους για τους εργαζομένους. Η συλλογή υπογραφών που ακολούθησε στην πλατφόρμα Change.org γνώρισε τεράστια επιτυχία. Μέσα σε 15 μέρες πάνω από ένα εκατομμύριο πολίτες ζήτησαν την απόσυρση του νομοσχεδίου, κάτι πρωτόγνωρο για τη χώρα.

Ένα μαζικό κύμα αντίδρασης ενάντια στον νόμο εξαπλώθηκε στο διαδίκτυο γύρω από τα hashtag #onvautmieuxqueηa (αξίζουμε κάτι καλύτερο από αυτό) και #loitravail μέσω του οποίου χιλιάδες πολίτες, επί το πλείστον νέοι, μοιράζονται στο Τwitter και το YouTube τραυματικές εργασιακές εμπειρίες: καταπίεση, εκμετάλλευση, ανασφάλεια, χαμηλοί μισθοί και αβεβαιότητα για το μέλλον. Ό,τι δηλαδή χαρακτηρίζει την αγορά εργασίας σε όλη την Ευρώπη.

Οι πρωτεργάτες του διαδικτυακού αυτού κινήματος δεν είναι συνδικαλιστές ή αριστεριστές: οι περισσότεροι είναι απογοητευμένοι ψηφοφόροι του Ολάντ, μέρος των αστικών στρωμάτων με υψηλή μόρφωση και άριστη γνώση των κοινωνικών δικτύων και του ψηφιακού πολιτικού μάρκετινγκ. Η διαφορά είναι ότι για πρώτη φορά αυτό μπαίνει στην υπηρεσία ενός κοινωνικού κινήματος ενάντια στην κυρίαρχη ιδεολογία.

Πρωτοστατούσα νεολαία και «όρθιες νύχτες»

Τα συνδικάτα και τα κόμματα της αριστεράς βρέθηκαν απροετοίμαστα απέναντι σε αυτό το αυθόρμητο κίνημα και δεν μπορούσαν παρά να υποστηρίξουν την ιδέα για γενική απεργία και πορείες διαμαρτυρίας σε όλη τη χώρα στις 9 Μαρτίου. Είναι η πρώτη φορά που μια τέτοια πρωτοβουλία ξεκινά από απλούς πολίτες στο Facebook!

Μετά την τεράστια προσέλευση στην κινητοποίηση της 31ης Μαρτίου το κίνημα πήρε άλλη μορφή. Μερικές εκατοντάδες διαδηλωτές αποφάσισαν να μείνουν στην Πλας ντε λα Ρεπουμπλίκ στο κέντρο του Παρισιού, λίγες εκατοντάδες μέτρα από εκεί που έλαβαν χώρα οι τρομοκρατικές επιθέσεις του Νοεμβρίου. Η συγκέντρωση, η οποία βαφτίστηκε Nuit Debout (Όρθια νύχτα), είχε μεγάλη επιτυχία κι έγινε πόλος έλξης για όλο τον προοδευτικό κόσμο της πόλης.

Αμέσως η ιδέα υιοθετήθηκε από διάφορες συλλογικότητες σε δεκάδες πόλεις τις Γαλλίας. Χιλιάδες νέοι σε όλη τη χώρα συμμετέχουν πλέον κάθε βράδυ σε γενικές συνελεύσεις, αποφασίζουν δράσεις και νυχτερινές πορείες, οργανώνονται και σπάνε τον κλοιό της αδιαφορίας και της τρομολαγνείας. 
 
Αυτός είναι κι ο εφιάλτης για την κυβέρνηση, που γνωρίζει ότι η νεολαία είναι ιδιαίτερα δυναμική και κυρίως ανεξέλεγκτη και απρόβλεπτη. Όλοι θυμούνται την ιστορία του νόμου CPE (Contrat premiure embauche) του 2006 που θέσπιζε χαμηλότερες αμοιβές για τους νέους εργαζόμενους: ο τότε πρόεδρος Σιράκ αναγκάστηκε να τον πάρει πίσω λόγω της τεράστιας κινητοποίησης της νεολαίας ένα χρόνο πριν τις προεδρικές εκλογές του 2007. Αυτή ήταν και η τελευταία σημαντική νίκη του κοινωνικού και συνδικαλιστικού κινήματος στη Γαλλία. Και τότε όπως και τώρα μόλις έμπαινε άνοιξη.

Πηγή:


Σχετικά:





Comments

Popular posts from this blog

Oct. 7 Reports Implode: Beheaded Babies, NY Times Scandal, & More

Glenn Greenwald    

Israel’s Descent Into Madness & the Holocaust Comparison

BreakThrough News   Rania Khalek was joined by Tarik Cyril Amar, a historian from Germany and associate professor at Koc University in Istanbul, to discuss Israel’s descent into genocidal fascism. Prof. Amar addresses whether it’s useful to make Holocaust and Nazi comparisons and the real reason behind the West’s unshakeable loyalty attitude when it comes to Israel’s barbarism.   

Zionist and US imperialist criminals are about to grab the natural gas off shore Gaza

globinfo freexchange   As the genocide against Palestinians of Gaza is about to be completed with an act of unprecedented brutality by the Zionists and butcher Netanyahu through the bombardment of about 1.4 million civilians in Rafah, it seems that they have already set their next primary goal. Which, in short, is to grab the natural gas resources off shore Gaza, together with their US imperialist buddies whose contribution to the genocide has been undoubtedly critical.     As already reported , in 2007, Hamas came to power and Israel launched an offensive on Gaza Strip, leaving behind 1,400 dead Palestinians, but taking with it the gas fields. Within a year, Israel announced the discovery of the Leviathan natural gas field, which did include Gaza's riches, valued at 453 billion dollars. But Gazans have been denied around 47 billion dollars in revenue. As for Tel Aviv, it's gunning to become a new hub. At that moment in time, that is 2022, Russian oil and gas were sanctioned.

Neocon Queen Victoria Nuland Ends Her Reign: Exposing a Catastrophic Career

Glenn Greenwald    

Τυχαία γεγονότα στην τριτοκοσμική μπανανία των Βαλκανίων

failed evolution   1) Συμβαίνει το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό δυστύχημα στην ιστορία της χώρας. 2) Γίνεται αστραπιαία επιχείρηση μοντάζ των συνομιλιών του σταθμάρχη από μηχανισμό του καθεστώτος, πριν ακόμα φτάσει στα χέρια των αρχών, προκειμένου να αποδοθεί η τραγωδία αποκλειστικά σε ανθρώπινο λάθος και να βγουν από το κάδρο οι πολιτικές ευθύνες ανώτατων κυβερνητικών αξιωματούχων. 3) Αναπαράγεται το παραποιημένο υλικό αστραπιαία από ναυαρχίδα της καθεστωτικής προπαγάνδας. 4) Τοποθετείται επικεφαλής στην επιτροπή-παρωδία πρωτοπαλίκαρο του καθεστώτος Μητσοτάκη που εργάζονταν παλιά στην ίδια αυτή ναυαρχίδα. 5) Η επιτροπή κλείνει άρον-άρον την υπόθεση αποκλείοντας ουσιώδεις μάρτυρες που είχαν προειδοποιήσει επανειλημμένα τον αρμόδιο υπουργό για τον κίνδυνο μεγάλου δυστυχήματος. Σταματάει έτσι και η όποια σε βάθος διερεύνηση για την τσιμεντοποίηση του χώρου και την απόπειρα συγκάλυψης της τραγωδίας.  

Το σκάσιμο της φούσκας Μητσοτάκη με νέα επίσημη χρεοκοπία και οριστικό τέλος της μεταπολίτευσης

του system failure   Τα αποτελέσματα των εκλογών της 25ης Ιουνίου ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενα όσον αφορά τις πρώτες θέσεις με βάση και τα αποτελέσματα της πρώτης κάλπης του Μαίου. Αν συμπεριλάβουμε και το ποσοστό της αναμενόμενης αποχής, δεν μας έδωσαν κάποια ιδιαίτερη έκπληξη. Αυτό όμως που φαίνεται να αιφνιδίασε ακόμα και το συστημικό κατεστημένο, είναι η είσοδος των δύο υπερσυντηρητικών, ακροδεξιών κομμάτων Νίκη και Σπαρτιάτες, με το τελευταίο να έχει ξεκάθαρες διασυνδέσεις με τον πρώην Χρυσαυγίτη, Ηλία Κασιδιάρη. Παρά τη μεγάλη νίκη Μητσοτάκη, οι μιντιακοί ινστρούχτορες της καθεστωτικής προπαγάνδας εμφανίστηκαν σε γενικές γραμμές "μουδιασμένοι" και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το συστημικό κατεστημένο (δηλαδή τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που ελέγχουν και το σύνολο των μεγάλων ΜΜΕ πανελλαδικής εμβέλειας), πέτυχε μόνο έναν από τους τέσσερις μεγάλους στόχους που είχε θέσει εξ'αρχής. Μιλώντας με ποδοσφαιρικούς όρους, ουσιαστικά έχασε με σκορ 3-1.   Ο μεγάλος στόχος πο

The Shadowy, Intelligence-Linked Group Driving the US Towards War With Iran

"United Against Nuclear Iran does not miss an opportunity to try to bring the United States closer to a military conflict with Iran. And on the other side of the equation, they also have worked very hard to oppose efforts to de-escalate the U.S.-Iran relationship."   by Alan Macleod   Part 7 - A Lesson From History   The history of Iran has been intimately intertwined with the United States since at least 1953 when Washington orchestrated a successful coup against Prime Minister Mohammad Mosaddegh. Mosaddegh had refused U.S. demands to stamp out Communist influences in his country and had nationalized the nation’s oil. The U.S. installed Shah Mohammad Reza Pahlavi as a puppet ruler. An unpopular and authoritarian ruler, the Shah was overthrown in the Revolution of 1979. Since then, it has become a target for regime change, and its nuclear program is something of an obsession in the West. Often orchestrated by UANI officials while they were in government, the U.S. has carried

How the CIA oversees the Ukraine proxy war on Russia

Geopolitical Economy Report   Several reports in mainstream US media outlets show how the CIA has helped to direct the proxy war against Russia in Ukraine, and played a role in causing the conflict in the first place. Ben Norton examines the evidence.   Related: Confirmed: US imperialists wanted to drag Russia into a war with Ukraine since at least 2019

Israel Carries Out Most Sadistic Massacre, Opens Fire On Gaza Aid Convoy

Richard Medhurst  

The real reason behind TikTok ban

Glenn Greenwald /  Richard Medhurst