Skip to main content

Posts

Η Μέρκελ είναι η «σοβαρή ακροδεξιά» της Γερμανίας

του Άρη Χατζηστεφάνου Με υποσχέσεις να υιοθετήσουν ακόμη περισσότερα στοιχεία από την ακροδεξιά ρητορική του κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία AfD, απαντά το γερμανικό πολιτικό κατεστημένο στην εκτίναξη της ακροδεξιάς στην τρίτη θέση (δεύτερη στις περιοχές της πρώην Ανατολικής Γερμανίας). Ήταν όμως ακριβώς αυτή η μετατόπιση ολόκληρου του πολιτικού φάσματος της Γερμανίας προς τα δεξιά που επέτρεψε στο AfD να σημειώσει τέτοια επιτυχία. Καθώς η ακροδεξιά παράταξη υποσχόταν να σταματήσει τις ροές προσφύγων και μεταναστών και να αυξήσει την αστυνομοκρατία, τα κυρίαρχα κόμματα του κέντρου και της δεξιάς προσπαθούσαν να πλειοδοτήσουν με ακόμη πιο αντιδραστικές προτάσεις. Με τον τρόπο αυτό χάρισαν την προεκλογική ατζέντα στους νεοφασίστες. Η άνοδος του AfD είναι επίσης άρρηκτα συνδεδεμένη με την εκλογική ταπείνωση των σοσιαλδημοκρατών (SPD). Ο Γερμανικός λαός δεν ξεχνά το πάγωμα μισθών και συντάξεων που ξεκίνησε στα χρόνια του Γκέρχαρντ Σρέντερ και το οποίο σ

Η κωμικοτραγική επιστροφή της Κλίντον και των νεοσυντηρητικών

Άρης Χατζηστεφάνου Κωμική, αν δεν ήταν άκρως επικίνδυνη, θα ήταν η προσπάθεια της Χίλαρι Κλίντον και των νεοσυντηρητικών που την περιστοιχίζουν να κλιμακώσουν την αντιπαράθεση με τη Ρωσία, με αφορμή και την κυκλοφορία του νέου βιβλίου της υποψήφιας των Δημοκρατικών. Το βιβλίο συγκέντρωνε τόσα αρνητικά σχόλια αναγνωστών ώστε η Amazon παρενέβη στη σελίδα ηλεκτρονικής πώλησης διαγράφοντας όλα τα μηνύματα που δεν ήταν εγκωμιαστικά για την Κλίντον. Ακολούθησε η κυκλοφορία ενός φαιδρού βίντεο από την νεοσυντηρητική «Επιτροπή για τη Διερεύνηση της Ρωσίας» στο οποίο ο ηθοποιός Μόργκαν Φρίμαν, υποστήριζε ότι η Ρωσία έχει κηρύξει πόλεμο στις ΗΠΑ, οι οποίες θα πρέπει να ηγηθούν του «ελεύθερου κόσμου» σε αυτή τη μάχη. Και η εβδομάδα έκλεισε με τον ιδρυτή του Facebook, Μαρκ Ζούκερμπεργκ, να απευθύνεται στο αμερικανικό έθνος λέγοντας ότι θα συνεργαστεί με τις αμερικανικές αρχές ασφαλείας και το κογκρέσο παρέχοντας πληροφορίες για τις ενέργειες Ρώσων χρηστών του δημοφ

Greece could leave the EU: why the Grexit option deserves consideration

With the Greek psyche itself the victim of a relentless shaming campaign, the idea of Greece “going it alone” begins to seem outlandish and quixotic. It is not. But it is as much tied to a revival of spirit and self-esteem as to the nuts and bolts of economic transformation. by Michael Nevradakis Part 2 - Fostering fear and lies Throughout the crisis, the austerity measures that have been imposed on Greece, the arguments in favor of the necessity of remaining “in Europe,” the mythos surrounding the “European dream,” and the horror that would result from “Grexit” have been propped up by a series of lies and scare tactics that have been repeatedly propagated by politicians and media outlets alike. This has fostered a form of learned helplessness in Greece, a belief that the country is incapable of surviving outside the eurozone and EU and therefore must remain, even if the preconditions for doing so are harsh. One such myth pertains to the idea that Greece

Η Αριστερά και η Βενεζουέλα

του Κλάουντιο Κατς Μέρος 6ο - Τα αιτήματα της «κριτικής Αριστεράς» Η σοσιαλδημοκρατική άποψη αποτελεί το χαρακτηριστικό γνώρισμα της επείγουσας έκκλησης για ειρήνευση που υπέγραψαν πολλοί [Λατινοαμερικανοί, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί, σ.τ.μ.] διανοούμενοι [με τίτλο “An urgent international call to stop the escalation of violence in Venezuela” -- «Επείγουσα διεθνής έκκληση για να σταματήσει η κλιμάκωση της βίας στη Βενεζουέλα», σ.τ.μ.]. Οι υπογράφοντες υποστηρίζουν μια διαδικασία ειρήνευσης, απορρίπτοντας τόσο την αυταρχική στροφή του τσαβισμού όσο και τη βίαιη στάση των δεξιών ομάδων. Μιλούν για ισορροπία ώστε να ξεπεραστεί η πόλωση και χρησιμοποιούν μια γλώσσα πιο κοντινή σ’ αυτή των ξένων υπουργείων παρά σ’ αυτή των λαϊκών αγωνιστών. Ο τόνος της έκκλησης υποδεικνύει, εμμέσως, τη συμμόρφωση με τη θεωρία των δύο κακών. Προτείνει τη μέση οδό, εναντίον και των δύο άκρων. Όμως, αυτές οι ίσες αποστάσεις αναιρούνται ευθύς αμέσως λόγω της θεμελιώδους ευθύνης που καταλογ

Gary Cohn is giving Goldman Sachs everything it ever wanted from the Trump Administration

Gary Rivlin, Michael Hudson Part 6 - TROJAN HORSE There’s ultimately no great mystery why Donald Trump selected Gary Cohn for a top post in his administration, despite his angry rhetoric about Goldman Sachs. There’s the high regard the president holds for anyone who is rich — and the instant legitimacy Cohn conferred upon the administration within business circles. Cohn’s appointment reassured bond markets about the unpredictable new president and lent his administration credibility it lacked among Fortune 100 CEOs, none of whom had donated to his campaign. Ego may also have played a role. Goldman Sachs would never do business with Trump, the developer who resorted to foreign banks and second-tier lenders to bankroll his projects. Now Goldman’s president would be among those serving in his royal court. Who can say precisely why Cohn, a Democrat, said yes when Trump asked him to be his top economic aide? No doubt Cohn has been asking himself that question